Maciej Parkitny
Prof. UAM dr hab. Maciej Parkitny –
historyk literatury. Zajmuje się literaturą i kulturą oświecenia (oraz metodologicznymi uwarunkowaniami badań nad tą epoką), wczesną nowoczesnością, sarmatyzmem (i usytuowaniem sarmatyzmu-jako-tradycji w polskim dyskursie tożsamościowym), twórczością Ignacego Krasickiego, od pewnego czasu również edytorstwem. Należy do Polskiego Towarzystwa Badań nad Wiekiem Osiemnastym. Absolwent poznańskiej polonistyki; pracę doktorską pt. Świadomość historyczna Ignacego Krasickiego (Nagroda Prezesa Rady Ministrów w 2003 r.) napisał pod kierunkiem prof. dra hab. Józefa Tomasza Pokrzywniaka. Autor książki Nowoczesność oświecenia (2018) oraz artykułów w tomach zbiorowych i czasopismach (m.in. „Wiek Oświecenia”, „Pamiętnik Literacki”). Od 2017 r. redaktor edycji krytycznej Dzieł zebranych Ignacego Krasickiego. Kieruje dwoma grantami. Jest pełnomocnikiem dziekana WFPiK ds. kół naukowych, członkiem Rady Programowej Grupy Kierunków Studiów (polonistycznych). Nieustannie uczy się od swoich studentów. Słucha dużo muzyki, ulega przy tym audiofilskim pokusom.
Książka:
- Parkitny, Nowoczesność oświecenia. Studia o literaturze i kulturze polskiej drugiej połowy XVIII wieku, Poznań 2018.
Artykuły, wybór:
- Parkitny, To nie wino zawiniło. „Spór rymotwórski” Krasickiego z Naruszewiczem, „Pamiętnik Literacki” 2020, z. 1.
- Parkitny, Świadomość religijna Ignacego Krasickiego w kręgu fideizmu i oświeceniowego sceptycyzmu, [w:] Wiek XVIII – między tradycją a oświeceniową współczesnością. Hermeneutyka wartości religijnych, red. tomu Bernadetta Kuczera-Chachulska, Tomasz Chachulski, współpraca Jerzy Snopek, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2017, 234-280 (Kultura Pierwszej Rzeczypospolitej w dialogu z Europą. Hermeneutyka wartości, pod red. naukową Aliny Nowickiej-Jeżowej, t. XII).
- Parkitny, O użyteczności kategorii nowoczesności dla badań literackich nad polskim oświeceniem, „Wiek Oświecenia“ t. 32, 2016: Modernizacja, s. 29-73.
- Parkitny, O roli i znaczeniu „Wieku Oświecenia“ subiektywnie i obiektywnie słów kilka, „Wiek Oświecenia“ t. 31, 2015: Bernardin de Saint-Pierre i jego koniec wieku. Miscellanea, s. 15-19.
- Parkitny, Fragmentów układ scalony, „Wiek Oświecenia“ t. 31, 2015: Bernardin de Saint-Pierre i jego koniec wieku. Miscellanea, s. 408-421.
- Parkitny, Historia literatury staropolskiej i oświecenia jako przedmiot akademickiej dydaktyki polonistycznej, [w:] Polonistyka dziś – kształcenie dla jutra, red. Krzysztof Biedrzycki, Witold Bobiński, Anna Janus-Sitarz, Renata Przybylska, współpraca redakcyjna Agnieszka Kania, Ewelina Strawa, TAiWPN Universitas, Kraków 2014, t. 1, s. 378-389. „Edukacja Nauczycielska Polonisty“, t. XX.
- Parkitny, Wobec oświeceniowego projektu modernizacyjnego: „Wojna chocimska“, [w:] Czytanie Krasickiego, pod red. Teresy Kostkiewiczowej, Romana Doktóra, Bożeny Mazurkowej, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa 2014, s. 379-400 (Czytanie Poetów Polskiego Oświecenia, t. 2).
- Parkitny, Filozofia antyczna jako figura nowoczesności w dyskursie Ignacego Krasickiego, [w:] Antyk oświeconych. Studia i rozprawy o miejscu starożytności w kulturze polskiej XVIII wieku, pod red. Tomasza Chachulskiego, Wydawnictwo Instytutu Badań Literackich PAN, Warszawa 2012, s. 615-655.
- Parkitny, Klasycyzm – oświecenie – nowoczesność, [w:] Klasycyzm. Estetyka – doktryna literacka – antropologia, red. tomu Katarzyna Meller, Wydawnictwo Neriton, Warszawa 2009, s. 239-257 (Humanizm. Idee, nurty i paradygmaty humanistyczne w kulturze polskiej. Syntezy, pod red. naukową Aliny Nowickiej-Jeżowej, t. VI).
- Parkitny, Oświecenie sarmackie – próg nowoczesności w Polsce? [w:] Polonistyka w przebudowie. Literaturoznawstwo – wiedza o języku – wiedza o kulturze – edukacja. Zjazd Polonistów, Kraków, 22-25 września 2004, zespół redakcyjny Małgorzata Czermińska (przewodnicząca), Stanisław Gajda, Krzysztof Kłosiński, Anna Legeżyńska, Andrzej Z. Makowiecki, Ryszard Nycz, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, t. 2, s. 514-541.
- Parkitny, Ignacy Krasicki w kręgu opozycji dawności i teraźniejszości, „Wiek Oświecenia” nr 18: Ignacy Krasicki w dwusetlecie śmierci, Warszawa 2002, s. 59-97.
- Parkitny, Ignacego Krasickiego świadomość historyczności, [w:] Ignacy Krasicki. Nowe spojrzenia, red. naukowa Zbigniew Goliński, Teresa Kostkiewiczowa, Krystyna Stasiewicz, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2001, s. 221-242.
- Parkitny, Oświeceniowe typologie, czyli kłopoty z paralaksą, „Wiek Oświecenia” nr 17: Co to jest oświecenie?, Warszawa 2001, s. 67-84.
- Parkitny, Retoryka oświeceniowego projektu grantu. („Memoriał względem pisania historii narodowej” Adama Naruszewicza), [w:] Czytanie Naruszewicza. Interpretacje, pod red. Tomasza Chachulskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 2000, s. 237-248.
- Parkitny, O genezie „Myszeidy” Ignacego Krasickiego, „Pamiętnik Literacki” 1998, z. 1, s. 51-67.
Prace redakcyjne:
- Krasicki, Dzieła zebrane, pod red. Z. Golińskiego kontynuowaną przez J. T. Pokrzywniaka i M. Parkitnego, t. 2: Zbiory wierszy, oprac. T. Kostkiewiczowa, Poznań 2019.